پسین

پلی از گذشته به آینده

 

همیشه سوالم این بوده که با پیشرفت صنعت و تکنولوژی چه آینده ای در انتظار جایگاه صنایع دستی است!؟

به همین سبب مسیر را بر پلی دیدم که شروعش از گذشته و انتهایش به دنبال آینده است؛ ((پلی از گذشته به آینده))

برای یافتن حقایق.

واژه ای بهتر از پُل، برای جایگاه پسین، که اتصالی بین روز و شب(گذشته و آینده) ایجاد می کند، پیدا نکردم. پسین گاه، همان زمانی که در انتظار غروب است. زمانی که پیوند بین گذشته و آینده است. زمانی که گذشت و زمانی که در پیش رو داریم. به تعبیری، می توان پلی را در بین زمان گذشته و آینده فرض کرد که پیوند محکمی به گذشته دارد اما آن سر دیگر پل، پیوندی نامعلوم با آینده.

کمی بعد از گذشته ...

گرمای مرداد سال 1392ه.ش را در خاطر دارم که به اصفهان، شهر جهانی صنایع دستی، مهاجرت کردم. از آن روز کوچه ای دیگر انتظار گذر من را داشت. در گذر بودم، ضربه های آرام چکش چنان فلز سخت را نرم کرده بود و حرکت های قلمی کوچک چنان نقشی بر دلم انداخت که راهم را از آن کوچه آغاز کرد.

 کوچه ای خالی از گذشته.

 و همین ضربه ها به مرور مرا از آن کوچه هم بیرون کردند و به کوچه ای دیگر و از آن به دیگری و گاهی هم از خیابان می گذشتیم. راه هموار نبود، گاهی چند ضربه ای هم به خودم میخورد و شدت درد لذت تماشای زیبایی ها را میگرفت، آن هم در ایران.

تا بلآخره مرا به دانشگاه کشاند.

فکرش را نمی کردم.

اما ...

کم کم کوچه ها شبیه بهم شدند.

رنگ گذشته را گرفتند.

تکرار !

 تکرار موضوع ها، تکرار نقش ها، تکرار فرم ها، تکرار قاب ها، تکرار راه ها، تکرار کوچه ها و تکر ااا ررر ...

غیر از پسین. (عصر)

پسین که می شد کوچه های کاهگلیِ قدیمیِ دانشگاه قرمز تر میشدند، کمی متفاوت تر.

 پسین  رنگ دیگری به آن ها می داد.

هنوز خسته نشده بودم از ضربه های تکراری چکشم ، اما درِ کارگاه، بسته میشد و من در بین کوچه های پسین، خودم را می دیدم که باقیمانده ضربه های چکش را با صدای پاهایم تنظیم می کردم و نقش می بستم در فردا.

 

تقدم هم، از تأخرِ چیزی بوجود می‌آید.

 پسین، واژه‌ای غنی به معنای آخرین و در اصطلاح به زمان قبل از غروب اطلاق می‌شود. زمانی که در انتظار غروبی زیباست. غروبی که پس از آن طلوعی نیز دارد.

پسین، به جستجوی حقیقت می‌پردازد و از زبان هنر سعی در بیان آن دارد.

 

در گذر لحظه های نخستین

سوار  بر  تخت     طاقدیس1    برزین2

در سیر    و   در   پی   پسین    ،    گاه

گاه  بی   فرجام3

گاه   نیک   فرجام4.

 

شاید این سوال در ذهن شما ایجاد شود:

  • که رابطه این شعار:«پلی از گذشته به آینده»، با صنایع دستی در کجاست!؟
  • یا دلیل انتخاب این شعار چه بوده است؟

صنایع دستی هنری دیرینه است و از آن زمان که انسان برای پیاده سازی تصور ذهنی خود نسبت به چیزی که نیاز داشته، شروع به ساختن یا خلق چیزی به وسیله دست کرده، شروع شده است.

صنایع دستی از گذشته تاکنون دست خوش تغییرات زیادی بوده است. اما صنایع دستی پس از انقلاب صنعتی دچار چالش های بزرگتری شد. بعد از انقلاب صنعتی، صنایع دستی بیشتر سعی در حفظ جایگاه خود داشته تا این که به رقابت بپردازد.

همان طور که گفتیم صنایع دستی دارای پیشینه ای قوی و طولانی است و گفتیم که پس از انقلاب صنعتی دچار چالش های بزرگی شد که تاثیر فراوانی در تغییر مسیر صنعتگران فعال در این زمینه داشت. این اتفاق باعث شد کفه ی ترازوی گذشته در صنایع دستی سنگین تر شود و وجود ارزش های شخصی که در قرن های گذشته زندگی می کرده در آثاری که هنرمند امروز خلق کرده، بیشتر از ارزش های شخصی که در دوران معاصر زندگی می کند، حس شود. باتوجه به این نکات صنایع دستی برای رقابت و بدست آوردن جایگاه ویژه تر در بازارها و زندگی های معاصر نیاز به نگاه دقیق تری به ارزش های پیش رو  دارد.

از این رو برند پسین در نظر دارد پیوندی میان ارزش های گذشته و تاریخی صنایع دستی با ارزش هایی که پیش رو دارد، ایجاد کند. همان طور که از شعار این برند می توان دریافت: «پلی از گذشته به آینده».

امید است در شناسایی این ارزش ها پیشرو باشد و عصری متفاوت را در صنایع دستی ایران رقم بزند.

پسین ، پلی از گذشته به آینده